Ҳозирги асрда хаворижларнинг фикрини энг кўп тарқатганлардан бири Ҳасан ал-Банно асос солган Мисрдаги «Ихвон ал-Муслимин» жамоатидир. Саййид Қутб хаворижларнинг заҳридан нафас олди. Абдуллоҳ Аззом эса ундан бир қадаҳ олди-(сипқорди). Завоҳирий ва Усома бин Ладинлар эса қултумлаб ичдилар. Уни жамийки издошларига эмлаб тарқатдилар. Ҳатто мана ушбу фикрдан заҳарландилар. У ҳақиқатда аччиқ. Чунки биз фарзандларимиз орасида ўшаларга олқиш айтаётганларни учратяпмиз. Уни таълим ва тарбия бераётганлардан ўшаларга ўхшаганларга олқиш ва мақтов айтилиш эшитилган вақтда бу нарса мавжуд эканлигидан ажабланманг.

Савол: Сиз ва Ихвон ал-Муслимун ихтилоф қиладиган энг муҳим нуқталар нима? Уларни муолажа қилса бўладими?
Жавоб: Энг муҳим нуқталар шуки, биз суннат сари йўналамиз. Уларнинг йўналиши эса (мансаб) курсилари сари. Агар суннатга қайтсалар уни муолажа қилиш мумкин. Биз эса Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва салламнинг суннатларидан бирор нарсадан дунё деб чекинмаймиз. «Ғоя воситани оқлайди», деб айтмаймиз. Балки: «Биз тўғри-(устивор) бўлишга буюрилганмиз. Нусрат эса Аллоҳнинг ҳузуридан», деймиз.

Шайх Робеъ ҳафизаҳуллоҳ дедилар: «Ер юзида Саййид Қутбнинг издошларидан кўра ёлғончироқларни топмадик. Улардан кўра ёлғончироқ ва улардан кўра пок номусларни оёқости қилишда журъатлироқларни топмадик. Аллоҳга қасамки, рофизаларга қараганда кўпроқ туқия-(асл манҳажини яшириш) ва ёлғончи эканликларини топдик. Ана шу, Саййид Қутб тарбиясининг самарасидир. Бизга ёлғончи, фожир авлодни вужудга келтирди. Сиёсатлари гуноҳ, бўҳтон, ёлғон, ботил аҳлини ботил йўлга кўра ҳимоя қилиш ва ҳақ аҳлини ёлғон туҳматлар билан айблаш асосига барпо бўлган» («Марҳабан я толиб илм» (394)).