Оиша розияллоҳу анҳодан ривоят қилинади, Пайғамбар соллаллоҳу алайҳи васаллам аёлларидан бирини ўпиб кейин намозга таҳорат олмасдан чиқиб кетдилар. Аҳмад ривоят қилди, Бухорий уни заиф, деди.

Quote:Таржимон изоҳи: шайх Албоний “Мишкот”га ёзган таълиқида (№323) айтади: “Лекин бу ҳадис саҳиҳ, у бошқа йўллар билан келган, уларнинг баъзиси саҳиҳ. Биз уни “Саҳиҳ сунани Аби Довуд”да таҳқиқ қилдик. Яна Аҳмад Шокирнинг “Термизий”га ёзган таҳқиқига мурожаат қилинг (1/133-142)”.

Энди Оиша розияллоҳу анҳонинг ҳадисига келсак, унинг айтишича Пайғамбар соллаллоҳу алайҳи васаллам аёлларидан бирини ўпиб намозга таҳорат олмасдан чиқдилар. Бу ҳадиснинг санади заиф бўлса ҳам, бошқа йўллар билан собит бўлгани учун у ҳужжатдир: аёлни ушлаш (“масс”, “ламс”) ва уни эркалаш таҳоратни бузмайди, гарчи шаҳват билан бўлса ҳам модомики ундан бирон нарса чиқмаса (мазий, вадий). Агар инсон таҳоратли ҳолида аёлини ўпса, ёки қучоқласа, ёки фаржидан бошқа жойини ушласа (эркаласа), у намоз ўқийверади ва унга таҳорат вожиб эмас. Магар мазий ёки вадий чиқса, унинг ҳукми вожиб бўлади. Бу билан Аллоҳ Таолонинг қуйидаги сўзи рад қилинмайди: “ أَوْ لاَمَسْتُمُ النِّسَاء” (аёлларга яқинлик қилсангизлар), чунки ояти каримадаги “لاَمَسْتُمُ” сўзидан мурод Абдуллоҳ ибн Аббос розияллоҳу анҳумо тафсир қилганидек жимоъдир, қўл билан ушлаш эмас. У киши айтдики: “لاَمَسْتُمُ النِّسَاء”, яъни улар билан жимоъ қилишингиздир”. Шунга биноан баъзи саҳобалар, Аллоҳ улардан рози бўлсин, таҳоратли инсон аёлни ўпиши борасида айтишдики: “Мен аёлимни ўпаманми, ёки райҳонни ҳидлайманми, бунга эътибор бермайман”. Яъни, мен ўпиш сабабли лаззат ва хурсандчилик топсам, бу зарар қилмайди, худди инсон райҳонни ҳидидан хурсанд бўлиб лаззат топганидек. Чунки бу таҳоратни бузмайди. Аёлни ушлаш ҳам шундай. Аллоҳ тўғри йўлга бошловчидир.

Савол: Биров ифоза тавофини қилар экан, тиқилинч пайтида ажнабий аёлнинг баданига тегиб кетди. (Айтингчи), унинг тавофи бузиладими ёки таҳоратга қиёсан тавофи бузилиб, қайта тавоф қилиши керакми?
Жавоб: Эркак кишининг тавоф асносида ёки барча жойларда тиқилинч пайтида хотин кишининг баданига тегиб кетиши, уламоларнинг икки қавлидан бирига кўра, унинг тавофига ҳам, таҳоратига ҳам зарар қилмайди. Чунки одамлар хотин кишига тегиш таҳоратни бузиши ёки бузмаслиги ҳақида фарқли фикрлар билдирдилар:
— таҳоратни ҳеч ҳам бузмайди;
— таҳоратни мутлақ бузади;
— шаҳват билан бўлсагина таҳоратни бузади.
Ушбу қавлларнинг энг қувватлиси ва тўғриси, таҳоратни мутлақо бузмаслигидир. Эркак киши хотин кишини қучоқласа ёки ўпса, уламоларнинг энг соғлом қавлларига кўра, таҳорати бузилмайди. Чунки Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам рафиқаларидан баъзиларини ўпар, сўнгра таҳорат қилмай намоз ўқийверар эдилар. Чунки асос, таҳоратнинг соғломлигидир. Таҳоратнинг бузилгани ҳақидаги сўзни рақибсиз, аниқ далил билангина айтиш керак. Хотин кишига тегишнинг таҳоратни бузишига эса, аниқ далил мутлақо йўқдир. Аллоҳ таолонинг: «Ёки аёлларга тегсангиз» – (Нисо: 43) деб айтган оятининг тафсирида: «Ундан мақсад – жинсий алоқадир» дейилган. Шунингдек, бошқа қироатлардаги маъно ҳам «жинсий алоқа»ни ифодалайди. Ундан мақсад, Абдуллоҳ ибн Масъуд разияллоҳу анҳудан ривоят қилинганидек, аёл кишига тегишнинг ўзигина эмас. Балки унинг тўғриси, Абдуллоҳ ибн Аббос разияллоҳу анҳу ва жамоат айтганидек, жинсий алоқадир.
Бундан шу нарса маълум бўлмоқдаки, тавоф пайтида аёл кишининг баданига тегиб кетган эркакнинг тавофи соғломдир. Таҳорат ҳам худди шундай. Агар биров хотин кишига тегса ёки уни ўпса ва ундан бирон нарса чиқмаса, унинг таҳорати соғломдир. Бироқ, ажнабий аёлнинг баданига қасддан тегиш ҳеч ҳам мумкин эмас.